رکنا: ایجاد صندوق های سرمایه گذاری در بلند مدت

افزایش مداوم در سرمایه گذاران تخصیص بیشتر به دارایی های خصوصی در همان زمان به عنوان یک دوره جدید از عدم قطعیت کلان افزایش از جمله تورم عرضه محور, سیاست بانک مرکزی کمتر معتبر, افزایش نرخ واقعی و کاهش رشد بهره وری.

مرور این دو چالش می تواند یک تکامل اساسی از فرایند دارایی تخصیص نیاز, استدلال گریس کیو تیانتیان و دینگ لی از جی سی سنگاپور در یک مقاله نوشته شده با پیتر شپرد موسسه مدیریت دانش تحت عنوان ساختمان اوراق بهادار متعادل برای دراز مدت.

سرمایه گذاران بلند مدت به دنبال ساخت پرتفوی انعطاف پذیر به عدم قطعیت کلان باید تمرکز کمتر در عقب به دنبال, خطرات کوتاه مدت, استدلال نویسندگان در شدن مقاله خود, ساختمان در تحقیقات قبلی به ساخت و ساز نمونه کارها.

در عوض باید بر فهم چشمانداز سرمایهگذاری افق بلند متمرکز شوند از جمله اثرات خیرخواهانه میانگین برگشت و مجموعه فرصتهای گستردهتری از داراییهای خصوصی و خطرات ناشی از تغییرات احتمالی رژیم در محیط کلان.

"این چارچوب می تواند سرمایه گذاران بلند مدت مانند جی جی با یک دیدگاه سازگار و افق بلند پوشا تمام طبقات دارایی فراهم, پشتیبانی با موقعیت پرتفوی استراتژیک, و پیشنهاد یک ابزار عملی برای ایجاد انعطاف پذیری کلان بیشتر به اوراق بهادار," می گویند کیو و لی, هر دو معاون ارشد, سیاست نمونه کارها کل و تخصیص, اقتصاد و استراتژی سرمایه گذاری در جی جی, صندوق ثروت مستقل سنگاپور با حدود 799 میلیارد دلار دارایی تحت مدیریت. جی جی او را افشا نمی کند.

سناریوهای بالقوه

کیو, لی, و شپرد نقشه پنج سناریو کلان بالقوه برای دهه های پیش رو در شوک تاثیر تقاضا متمرکز, عرضه, رشد روند, سیاست بانک مرکزی, و نرخ واقعی بلند مدت. تحقیقات خود را سپس جریان های نقدی دارایی و نرخ تخفیف به این رانندگان اساسی اقتصاد کلان اعمال می شود. سپس ریسک کلان را در چارچوب تخصیص داراییهای دولتی و خصوصی ادغام میکنند.

با قرار دادن دارایی های دولتی و خصوصی در همان جای پای, بلند مدت ریسک و بازگشت ممکن است به طور سیستماتیک در سراسر نمونه کارها کل مدیریت. رانندگان اقتصاد کلان زیربنایی یک لنز مشترک برای مشاهده همه دارایی ها به طور مداوم و بصری فراهم می کنند و امکان مقایسه و تجارت در بازارهای دولتی و خصوصی را فراهم می کنند.

ماهیت چند افقی چارچوب همچنین امکان تصمیم گیری در افق های زمانی مختلف را فراهم می کند و به طور بالقوه موقعیت استراتژیک و تاکتیکی را تسهیل می کند. دیدگاه افق بلند همچنین به تصمیمات تخصیص دارایی اجازه می دهد تا با اختیارات سرمایه گذاران برای پاسخگویی به بدهی ها و حفظ ثروت در بلندمدت هماهنگ شود.

مطالعه موردی

کیو, لی, (تصویر) و شپرد ساخت یک نمونه کارها کلان انعطاف پذیر فرضی, قادر به مقاومت در برابر خطرات کلان در دراز مدت در حالی که حفظ همان سطح از بازده مورد انتظار به عنوان یک نمونه کارها بهینه سازی شده به یک افق کوتاه تر. سبد انعطاف پذیر کلان کمتر در معرض اوراق قرضه اسمی و بیشتر در معرض دارایی های واقعی و حق بیمه ریسک سهام است.

نویسندگان همچنین یک مرز موثر با انعطاف پذیری کلان ایجاد می کنند و نشان می دهند که چگونه تخصیص دارایی ها ممکن است با توجه به سطح تحمل خطرات کلان بلند مدت متفاوت باشد. مرز جدید نهفته است بالاتر از مرز میانگین واریانس گسترش, نشان می دهد که با پذیرش نوسانات کوتاه مدت بیشتر, سرمایه گذاران بلند مدت می توانید با اهداف بلند مدت خود را تراز.

پرتفوی میانگین واریانس گسترش یافته جایگزین سهام عمومی برای دارایی های خصوصی مانند سهام (سهام خصوصی و زیرساخت های مشابه سهام) می شود. اوراق قرضه دولتی همچنان به بازی در نقش تنوع نمونه کارها, حتی اگر بخشی از اوراق قرضه توسط املاک و مستغلات جایگزین.

برای همان سطح از نوسانات به عنوان در یک 60-40 نمونه کارها, گسترش میانگین واریانس نمونه کارها دارای بازده مورد انتظار بسیار بالاتر (4.8 درصد بازده واقعی سالانه در مقابل 3.1 درصد برای 60-40), عمدتا توسط فرض بازده دارایی خصوصی رانده. اما هنوز هم تا حد زیادی یک نمونه کارها هالتر, بارگذاری تا در معرض خطر, کلاس های دارایی بازده بالا و با استفاده از دارایی های باند مانند به تعادل مشخصات خطر.

تخصیص انعطاف پذیر کلان به گونه ای ساخته شده است که بازده مورد انتظار مشابه سبد میانگین واریانس گسترش یافته را داشته باشد و در عین حال ریسک کلان بلند مدت را به جای نوسانات به حداقل برساند. در این مثال, نویسندگان اندازه گیری ریسک کلان در دراز مدت به عنوان تاثیر بازگشت واقعی در افق 10 ساله, به طور متوسط بیش از پنج سناریو کلیدی کلان.

سرمایه گذاران می توانند افق زمانی متفاوتی را برای همسویی با دستور خود انتخاب کنند یا وزن های مختلفی را در میان سناریوهای کلان تعیین کنند تا نمایی از احتمال و اهمیت خود را منعکس کنند.

داراییهای خصوصی در یک افق طولانی همبستگی ندارند اما طیف مواجهه با ریسکهای کلان ممکن است این داراییها را برای کمک به مدیریت ریسکهای بلندمدت در کل سبد سهام مورد استفاده قرار دهد. علاوه بر این, در حالی که حقوق صاحبان سهام بسیار فرار بیش از یک افق کوتاه است, نویسندگان که نوسانات رانده شده توسط نوسان حقوق صاحبان سهام خطر حق بیمه ممکن است بسیار خفیف تر برای سرمایه گذار بلند مدت.

بتا خوب بتا بد

سرمایه گذاران بلند مدت با تخصیص بیشتر به فرصت های بازگشت که معمولا برای سرمایه گذاران کوتاه مدت خطرناک است سود می برند. برای مثال نوسانات بازار مانند شوکهای نرخ تنزیل و بازگشت متوسط به سرمایهگذاران بلندمدت سود میرساند.

نرخ تخفیف بالاتر به طور معمول منجر به کاهش قیمت دارایی ها در کوتاه مدت می شود – اما همچنین منجر به بازده مورد انتظار بالاتر می شود. یک سرمایه گذار بلند مدت با برداشت بازده بالاتر سود می برد و در نهایت می تواند در دراز مدت وضعیت بهتری داشته باشد. بنابراین ریسک نرخ تخفیف برای یک سرمایه گذار افق بلند بسیار خوش خیم تر است و نمونه ای از مفهوم "بتا خوب/بتا بد" است.”

سرمایه گذاران بلند مدت بیشتر در معرض انواع دیگر ریسک قرار دارند. اینها در معرض خطر کندی مداوم اقتصادی یا شوک رشد روند هستند. این ممکن است تنها اثرات کوچک و کوتاه مدت داشته باشد اما می تواند به تدریج به طور قابل توجهی بر سرمایه گذار بلند مدت تاثیر بگذارد.

تغییر سکولار و تغییر رژیم نیز خطراتی برای سرمایه گذاران بلند مدت است. امروزه تغییرات بالقوه رژیم شامل اثرات انحلال زدایی و کربن زدایی اقتصاد است که نیاز به یک فرایند تخصیص دارایی اساسا رو به جلو دارد. در جای دیگر بسیاری از سرمایه گذاران در حال بررسی این احتمال هستند که سطوح جدید تورم بالا بتواند ادامه یابد و به رکود تورم بدتر شود.