ریسک

ریسک پایه به عنوان ریسک ذاتی که یک معامله گر هنگام محافظت از موقعیت با موقعیت مخالف در مشتق دارایی ، مانند یک قرارداد آتی ، تعریف می کند. ریسک پایه در تلاش برای دور کردن ریسک قیمت پذیرفته می شود.

به عنوان نمونه ، اگر قیمت فعلی طلا 1190 دلار باشد و قیمت طلا در قرارداد آتی طلای ژوئن 1195 دلار باشد ، پس پایه ، دیفرانسیل ، 5. 00 دلار است. ریسک پایه این خطر است که قیمت آتی ممکن است در همبستگی عادی و پایدار با قیمت دارایی زیربنایی حرکت نکند و این نوسان در مبنای ممکن است اثربخشی یک استراتژی محافظت از کار را برای به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض یک معامله گر در برابر ضرر بالقوه نفی کند. گسترش قیمت (اختلاف) بین قیمت نقدی و قیمت آتی ممکن است گسترده شود یا باریک شود.

استراتژی های پرچین

یک استراتژی محافظت از آن در جایی است که یک معامله گر به منظور به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض ریسک در موقعیت اولیه بازار ، موقعیت بازار دوم را اتخاذ می کند. این استراتژی ممکن است شامل موقعیت آینده بر خلاف موقعیت بازار شخص در دارایی اساسی باشد. به عنوان مثال ، یک معامله گر ممکن است آینده را برای جبران موقعیت طولانی و طولانی در دارایی زیرین بفروشد. ایده این استراتژی این است که حداقل بخشی از هرگونه ضرر بالقوه در موقعیت دارایی اساسی با سود در موقعیت آتی پرچین جبران می شود.

هنگامی که سرمایه گذاری های بزرگ درگیر می شوند ، ریسک پایه می تواند تأثیر قابل توجهی در سود نهایی یا ضررهای تحقق یافته داشته باشد. حتی یک تغییر متوسط در پایه می تواند تفاوت بین سودآوری و متحمل ضرر را ایجاد کند. همبستگی ذاتاً ناقص بین قیمت نقدی و آتی به معنای این است که هم برای سود اضافی و هم برای ضررهای اضافی وجود دارد. این ریسک که به طور خاص با یک استراتژی محافظت در آینده همراه است ، ریسک پایه است.

مؤلفه های خطر پایه

هرگز نمی توان ریسک را به طور کامل در سرمایه گذاری حذف کرد. با این حال، خطر را می توان حداقل تا حدودی کاهش داد. بنابراین، هنگامی که یک معامله گر برای محافظت در برابر نوسانات احتمالی قیمت، قرارداد آتی منعقد می کند، حداقل تا حدی در حال تغییر "ریسک قیمت" ذاتی به شکل دیگری از ریسک است که به عنوان "ریسک پایه" شناخته می شود. ریسک پایه یک ریسک سیستماتیک یا بازار در نظر گرفته می شود. ریسک سیستماتیک ریسک ناشی از عدم اطمینان ذاتی بازارها است. ریسک غیر سیستماتیک یا غیر سیستماتیک، که ریسک مرتبط با یک سرمایه گذاری خاص است. خطر یک رکود اقتصادی عمومی، یا افسردگی، نمونه ای از ریسک سیستماتیک است. خطری که اپل ممکن است سهم بازار خود را به رقیب از دست بدهد، ریسک غیرسیستماتیک است.

بین زمان شروع و بسته شدن یک موقعیت آتی، اسپرد بین قیمت آتی و قیمت نقدی ممکن است افزایش یا کاهش یابد. همانطور که نمایش بصری زیر نشان می‌دهد، تمایل معمولی برای باریک شدن پایه است. با نزدیک شدن به انقضای قرارداد آتی، قیمت آتی معمولا به سمت قیمت لحظه ای همگرا می شود. این به طور منطقی زمانی اتفاق می افتد که قرارداد آتی ماهیت "آینده" کمتر و کمتری پیدا می کند. با این حال، این باریک شدن رایج گسترش پایه تضمین نمی شود که رخ دهد.

پوشش ریسک با قراردادهای آتی

فرض کنید یک کشاورز برنج می خواهد در برابر نوسانات احتمالی قیمت در بازار محافظت کند. به عنوان مثال، در ماه دسامبر، او تصمیم می‌گیرد در یک قرارداد آتی، یک موقعیت کوتاه‌فروشی را وارد کند تا پیش از زمانی که محصول خود را در بازار نقدی بفروشد، در معرض کاهش احتمالی قیمت نقدی قرار گیرد. فرض کنید قیمت لحظه ای برنج 50 دلار و قیمت آتی برای قراردادهای آتی مارس 55 دلار است. بنابراین، پایه 5. 00 دلار است (قیمت آتی منهای قیمت لحظه). در این شرایط بازار در حالت کانتانگو قرار دارد، یعنی قیمت نقدی کمتر از قیمت آتی است.

فرض کنید کشاورز به دلیل کاهش قیمت ها تصمیم به برداشتن پرچین در ماه فوریه بگیرد. در زمانی که تصمیم می گیرد موقعیت های خود را در بازار ببندد، قیمت نقدی 47 دلار و قیمت آتی مارس 49 دلار است. او محصول برنج خود را به قیمت 47 دلار در هر واحد می فروشد و با خرید قراردادهای آتی پرچین خود را افزایش می دهد تا موقعیت فروش کوتاه خود را به قیمت 49 دلار ببندد. در این مورد، زیان 3 دلاری او به ازای هر واحد در بازار نقدی با سود 6 دلاری او از معاملات آتی کوتاه (55 تا 49 دلار) جبران می شود. بنابراین، درآمد خالص فروش او 53 دلار (قیمت نقدی 47 دلار + سود آتی 6 دلار) می شود. کشاورز در نتیجه کاهش پایه از 5 دلار به 2 دلار، از سود بیشتری برخوردار شده است.

اگر پایه ثابت می ماند، کشاورز هیچ سود اضافی به دست نمی آورد و متحمل ضرر اضافی نمی شد. سود 3. 00 دلاری او در معاملات آتی دقیقاً ضرر 3. 00 دلاری در بازار نقدی را جبران می کرد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که اگرچه پوشش فروش کوتاه او در معاملات آتی هیچ سود اضافی ایجاد نکرد، اما با موفقیت از او در برابر کاهش قیمت در بازار نقدی محافظت کرد. اگر او موقعیت آتی را نمی گرفت، در این صورت به ازای هر واحد 3. 00 دلار ضرر می کرد.

سناریوی احتمالی دیگر این است که قیمت بازار نقدی کاهش یابد در حالی که قیمت آتی افزایش یابد. فرض کنید زمانی که کشاورز پوشش آتی فروش کوتاه خود را بست، قیمت نقدی 47 دلار بود اما قیمت آتی 57 دلار بود. سپس او 3. 00 دلار به ازای هر واحد در بازار نقدی از دست داد و 2. 00 دلار اضافی در معاملات آتی کوتاه خود (57 تا 55 دلار) از دست داد. درآمد خالص فروش او تنها 45 دلار در هر واحد خواهد بود. چرا ضرر اضافی؟زیرا در این مثال، بر خلاف باریک شدن یا ثابت ماندن، پایه گسترش یافت. این برخلاف الگوی پایه ای بود که کشاورز برای محافظت از محصول نقدی خود به دنبال آن بود. در این مورد، کشاورز ریسک اساسی را پذیرفت و ضرر کرد.

همچنین شایان ذکر است که یک خریدار برنج که به دنبال محافظت در برابر افزایش احتمالی بازار نقدی قیمت برنج است، قراردادهای آتی را به‌عنوان پرچین خریداری می‌کرد. این محافظ حداکثر سود را از سناریوی سوم به دست خواهد آورد، جایی که پایه از 5. 00 دلار به 10. 00 دلار افزایش یافت.

انواع مختلف ریسک پایه

انواع مختلف عبارتند از:

1. ریسک مبنای قیمت: ریسکی که زمانی رخ می دهد که قیمت دارایی و قرارداد آتی آن با یکدیگر حرکت نکنند.
2. ریسک مبتنی بر مکان: ریسکی که زمانی ایجاد می‌شود که دارایی پایه در مکانی متفاوت از محل معامله قرارداد آتی باشد. برای مثال، مبنای بین نفت خام واقعی فروخته شده در بمبئی و معاملات آتی نفت خام معامله شده در بورس آتی دوبی ممکن است با مبنای بین نفت خام بمبئی و معاملات آتی نفت خام مورد معامله در بمبئی متفاوت باشد.
3. ریسک مبتنی بر تقویم: تاریخ فروش موقعیت بازار نقدی ممکن است با تاریخ انقضای یک قرارداد بازار آتی متفاوت باشد.
4. ریسک مبنای کیفیت محصول: زمانی که ویژگی ها یا کیفیت دارایی متفاوت از دارایی است که در قرارداد آتی نشان داده شده است.

غذای اصلی

ریسک پایه، ریسکی است که هر زمان که معامله‌گر تلاش می‌کند با اتخاذ موقعیتی مخالف در مشتقه دارایی، مانند قرارداد آتی، موقعیت بازار یک دارایی را پوشش دهد، ذاتی است. ریسک اساسی در تلاش برای جلوگیری از ریسک قیمت پذیرفته می شود. اگر پایه ثابت بماند تا زمانی که معامله گر هر دو موقعیت خود را ببندد، در این صورت او با موفقیت موقعیت بازار خود را پوشش خواهد داد. اگر اساس به طور قابل توجهی تغییر کرده باشد، احتمالاً سود اضافی یا زیان بیشتری را تجربه خواهد کرد. تولیدکنندگانی که به دنبال محافظت از موقعیت خود در بازار هستند، از یک اسپرد مبتنی بر باریک شدن سود می برند، در حالی که خریداران از یک مبنای گسترده سود می برند.

منابع بیشتر

از شما برای خواندن راهنمای CFI در مورد ریسک اساسی متشکریم. برای آماده شدن برای برنامه درسی FMVA، این منابع اضافی مفید خواهند بود: