بازارهای مالی: نقش در اقتصاد ، اهمیت ، انواع و نمونه ها

آدام هیز ، دکتری ، CFA ، یک نویسنده مالی با 15+ سال تجربه وال استریت به عنوان یک معامله گر مشتقات است. علاوه بر تخصص گسترده تجارت مشتق ، آدم متخصص اقتصاد و امور مالی رفتاری است. آدم کارشناسی ارشد خود را در اقتصاد از مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی و دکتری خود دریافت کرد. از دانشگاه ویسکانسین-مادیسون در جامعه شناسی. او یک منشور CFA و همچنین مجوزهای FINRA سری 7 ، 55 و 63 است. وی در حال حاضر تحقیق و تدریس جامعه شناسی اقتصادی و مطالعات اجتماعی امور مالی در دانشگاه عبری در اورشلیم است.

Cierra Murry یک متخصص در بانکداری ، کارت های اعتباری ، سرمایه گذاری ، وام ، وام و املاک و مستغلات است. وی مشاور بانکی ، نماینده امضای وام و داور با بیش از 15 سال تجربه در تجزیه و تحلیل مالی ، کارشناسی ارشد ، مستندات وام ، بررسی وام ، انطباق بانکی و مدیریت ریسک اعتباری است.

Kirsten Rohrs Schmitt یک ویراستار حرفه ای ، نویسنده ، تصحیح کننده و چکنده حرفه ای است. وی در زمینه امور مالی ، سرمایه گذاری ، املاک و مستغلات و تاریخ جهانی تخصص دارد. وی در طول حرفه خود ، مطالب زیادی را برای مجلات و وب سایت های مصرف کننده بیشمار ، رزومه های ساخته شده و محتوای رسانه های اجتماعی برای صاحبان مشاغل نوشت و ویرایش کرد و وثیقه ای را برای آکادمی و غیرانتفاعی ایجاد کرد. کرستن همچنین بنیانگذار و مدیر بهترین ویرایش شما است. او را در LinkedIn و Facebook پیدا کنید.

Investopedia / Theresa Chiechi

بازارهای مالی چیست؟

بازارهای مالی به طور گسترده ای به هر بازاری که تجارت اوراق بهادار از جمله بازار سهام ، بازار اوراق بهادار ، بازار فارکس و بازار مشتقات از جمله دیگر انجام می شود ، اشاره دارد. بازارهای مالی برای عملکرد صاف اقتصادهای سرمایه داری بسیار مهم است.

غذای اصلی

• بازارهای مالی به طور گسترده ای به هر بازاری که تجارت اوراق بهادار در آن رخ می دهد اشاره دارد.
• انواع مختلفی از بازارهای مالی وجود دارد ، از جمله (اما محدود به) بازارهای فارکس ، پول ، سهام و اوراق قرضه.
• این بازارها ممکن است شامل دارایی یا اوراق بهادار باشد که یا در صرافی های تنظیم شده ذکر شده اند یا در غیر این صورت بدون نسخه (OTC) تجارت می کنند.
• بازارهای مالی در انواع اوراق بهادار تجارت می کنند و برای عملکرد صاف یک جامعه سرمایه داری بسیار مهم هستند.
• هنگامی که بازارهای مالی شکست می خورند ، اختلال اقتصادی از جمله رکود اقتصادی و بیکاری می تواند منجر شود.

بازار مالی

درک بازارهای مالی

بازارهای مالی با تخصیص منابع و ایجاد نقدینگی برای مشاغل و کارآفرینان نقش مهمی در تسهیل عملکرد صاف اقتصادهای سرمایه داری دارند. بازارها باعث می شود خریداران و فروشندگان بتوانند دارایی های مالی خود را تجارت کنند. بازارهای مالی محصولات اوراق بهادار را ایجاد می کنند که بازپرداخت برای کسانی که بودجه اضافی دارند (سرمایه گذاران/وام دهندگان) دارند و این وجوه را در دسترس کسانی قرار می دهند که به پول اضافی (وام گیرندگان) نیاز دارند.

بازار سهام فقط یک نوع بازار مالی است. بازارهای مالی با خرید و فروش انواع مختلفی از ابزارهای مالی از جمله سهام ، اوراق بهادار ، ارز و مشتقات ساخته می شوند. بازارهای مالی به شفافیت اطلاعاتی متکی هستند تا اطمینان حاصل شود که بازارها قیمت های کارآمد و مناسب را تعیین می کنند. قیمت بازار اوراق بهادار ممکن است نشان دهنده ارزش ذاتی آنها به دلیل نیروهای کلان اقتصادی مانند مالیات باشد.

برخی از بازارهای مالی کوچک با فعالیت اندک هستند و برخی دیگر مانند بورس نیویورک (NYSE) روزانه تریلیون ها دلار اوراق بهادار معامله می کنند. بازار سهام (سهام) یک بازار مالی است که سرمایه گذاران را قادر می سازد تا سهام شرکت های سهامی عام را خریداری و بفروشند. بازار سهام اولیه جایی است که انتشارات جدید سهام، به نام عرضه‌های عمومی اولیه (IPO) به فروش می‌رسد. هر معامله بعدی سهام در بازار ثانویه اتفاق می افتد، جایی که سرمایه گذاران اوراق بهاداری را که قبلاً مالک آن هستند، خریداری و می فروشند.

قیمت اوراق بهادار معامله شده در بازارهای مالی ممکن است لزوماً ارزش ذاتی واقعی آنها را منعکس نکند.

انواع بازارهای مالی

بازارهای سهام

شاید فراگیرترین بازارهای مالی، بازارهای سهام باشند. این مکان‌هایی هستند که شرکت‌ها سهام خود را در آن فهرست می‌کنند و توسط معامله‌گران و سرمایه‌گذاران خرید و فروش می‌شوند. بازارهای سهام، یا بازارهای سهام، توسط شرکت‌ها برای افزایش سرمایه از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) استفاده می‌شوند و سهام متعاقباً بین خریداران و فروشندگان مختلف در بازاری که به عنوان بازار ثانویه شناخته می‌شود معامله می‌شود.

سهام ممکن است در بورس های فهرست شده مانند بورس نیویورک (NYSE) یا نزدک یا خارج از بورس (OTC) معامله شود. بیشتر معاملات سهام از طریق مبادلات تنظیم شده انجام می شود و اینها نقش مهمی در اقتصاد به عنوان معیاری برای سنجش سلامت کلی اقتصاد و همچنین تأمین سود سرمایه و درآمد سود سهام برای سرمایه گذاران از جمله سرمایه گذاران دارای حساب های بازنشستگی مانند IRA دارند. و طرح های 401(k).

شرکت‌کنندگان معمولی در بازار سهام شامل سرمایه‌گذاران و معامله‌گران (هم خرده‌فروشی و هم نهادی) و همچنین بازارسازان (MM) و متخصصانی هستند که نقدینگی را حفظ می‌کنند و بازارهای دوطرفه را ارائه می‌کنند. کارگزاران اشخاص ثالثی هستند که معاملات بین خریداران و فروشندگان را تسهیل می‌کنند، اما موقعیت واقعی در سهام ندارند.

بازارهای خارج از بورس

بازار خارج از بورس (OTC) یک بازار غیرمتمرکز است - به این معنی که مکان های فیزیکی ندارد و معاملات به صورت الکترونیکی انجام می شود - که در آن فعالان بازار اوراق بهادار را مستقیماً بین دو طرف بدون کارگزار معامله می کنند. در حالی که بازارهای فرابورس ممکن است معاملات سهام خاصی را انجام دهند (به عنوان مثال، شرکت های کوچکتر یا ریسک پذیری که معیارهای فهرست بندی بورس ها را ندارند)، بیشتر معاملات سهام از طریق بورس انجام می شود. با این حال، برخی از بازارهای مشتقه منحصراً فرابورس هستند و بنابراین بخش مهمی از بازارهای مالی را تشکیل می دهند. به طور کلی، بازارهای فرابورس و معاملاتی که در آنها رخ می دهد بسیار کمتر تنظیم شده، نقدشوندگی کمتری دارند و غیرشفاف تر هستند.

بازارهای اوراق قرضه

اوراق قرضه اوراق بهاداری است که در آن سرمایه گذار پول را برای مدت معینی با نرخ بهره از پیش تعیین شده وام می دهد. شما ممکن است اوراق قرضه را توافقی بین وام دهنده و وام گیرنده در نظر بگیرید که شامل جزئیات وام و پرداخت های آن است. اوراق قرضه توسط شرکت ها و همچنین توسط شهرداری ها، ایالت ها و دولت های مستقل برای تامین مالی پروژه ها و عملیات منتشر می شود. به عنوان مثال، بازار اوراق قرضه اوراق بهاداری مانند اسکناس ها و اسکناس های صادر شده توسط خزانه داری ایالات متحده را می فروشد. بازار اوراق قرضه نیز بازار بدهی، اعتباری یا با درآمد ثابت نامیده می شود.

بازارهای پول

معمولاً بازارهای پولی محصولاتی با سررسید کوتاه مدت (کمتر از یک سال) با نقدشوندگی بالا معامله می‌کنند و با درجه بالایی از ایمنی و بازده نسبتاً کم بهره مشخص می‌شوند. در سطح عمده فروشی، بازارهای پول شامل معاملات با حجم بالا بین مؤسسات و معامله گران است. در سطح خرده فروشی، آنها شامل وجوه متقابل بازار پول خریداری شده توسط سرمایه گذاران فردی و حساب های بازار پولی است که توسط مشتریان بانک افتتاح می شود. افراد همچنین ممکن است با خرید گواهی سپرده کوتاه‌مدت (CD)، اسکناس‌های شهرداری، یا اسناد خزانه‌داری ایالات متحده، در میان نمونه‌های دیگر، در بازار پول سرمایه‌گذاری کنند.

بازارهای مشتقه

مشتقه قراردادی است بین دو یا چند طرف که ارزش آن بر اساس یک دارایی مالی اساسی مورد توافق (مانند اوراق بهادار) یا مجموعه ای از دارایی ها (مانند یک شاخص) است. اوراق مشتقه، اوراق بهادار ثانویه ای هستند که ارزش آنها صرفاً از ارزش اوراق بهادار اولیه ای که به آن مرتبط هستند، ناشی می شود. یک مشتق به خودی خود بی ارزش است. به جای معامله مستقیم سهام، یک بازار مشتقه در قراردادهای آتی و اختیار معامله و سایر محصولات مالی پیشرفته معامله می کند که ارزش خود را از ابزارهای اساسی مانند اوراق قرضه، کالاها، ارزها، نرخ بهره، شاخص های بازار و سهام به دست می آورند.

بازارهای آتی جایی هستند که قراردادهای آتی فهرست شده و مورد معامله قرار می گیرند. برخلاف فورواردها که خارج از بورس معامله می‌کنند، بازارهای آتی از مشخصات قراردادهای استاندارد شده استفاده می‌کنند، به خوبی تنظیم می‌شوند و از اتاق‌های پایاپای برای تسویه و تایید معاملات استفاده می‌کنند. بازارهای اختیار معامله، مانند بورس اوراق بهادار هیئت مدیره شیکاگو (CBOE)، به طور مشابه قراردادهای اختیار معامله را فهرست و تنظیم می کنند. بورس اوراق بهادار و اختیار معامله ممکن است قراردادهایی را در طبقات مختلف دارایی مانند سهام، اوراق بهادار با درآمد ثابت، کالاها و غیره فهرست کند.

بازار فارکس

بازار فارکس (صرافی) بازاری است که در آن شرکت کنندگان می توانند خرید، فروش، پوشش ریسک و سفته بازی بین جفت ارزها را انجام دهند. بازار فارکس نقدشونده ترین بازار در جهان است، زیرا نقدینگی نقدشوندگی ترین دارایی ها است. بازار ارز بیش از 6. 6 تریلیون دلار معاملات روزانه را انجام می دهد که بیشتر از مجموع بازارهای آتی و سهام است.

مانند بازارهای فرابورس، بازار فارکس نیز غیرمتمرکز است و متشکل از یک شبکه جهانی از رایانه ها و کارگزاران از سراسر جهان است. بازار فارکس متشکل از بانک ها، شرکت های تجاری، بانک های مرکزی، شرکت های مدیریت سرمایه گذاری، صندوق های تامینی و کارگزاران و سرمایه گذاران خرده فروشی فارکس است.

بازارهای کالا

بازارهای کالا مکان هایی هستند که تولیدکنندگان و مصرف کنندگان برای تبادل کالاهای فیزیکی مانند محصولات کشاورزی (مانند ذرت، دام، سویا)، محصولات انرژی (نفت، گاز، اعتبارات کربن)، فلزات گرانبها (طلا، نقره، پلاتین)، یاکالاهای نرم (مانند پنبه، قهوه و شکر). اینها به عنوان بازارهای کالای نقطه ای شناخته می شوند، جایی که کالاهای فیزیکی با پول مبادله می شوند.

با این حال، عمده معاملات در این کالاها در بازارهای مشتقه انجام می شود که از کالاهای لحظه ای به عنوان دارایی های اساسی استفاده می کنند. معاملات آتی، معاملات آتی و اختیار خرید کالاها هم در فرابورس و هم در بورس های فهرست شده در سراسر جهان مانند بورس کالای شیکاگو (CME) و بورس بین قاره ای (ICE) مبادله می شوند.

بازارهای ارزهای دیجیتال

در چند سال گذشته شاهد معرفی و ظهور ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم، دارایی های دیجیتال غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین بوده ایم. امروزه، هزاران توکن ارزهای دیجیتال در دسترس هستند و در سراسر جهان از طریق مجموعه ای از مبادلات ارز دیجیتال مستقل آنلاین معامله می شوند. این صرافی ها میزبان کیف پول های دیجیتالی هستند تا معامله گران بتوانند یک ارز دیجیتال را با ارز دیگر یا پول های فیات مانند دلار یا یورو مبادله کنند.

از آنجایی که اکثر صرافی های کریپتو پلتفرم های متمرکز هستند، کاربران در معرض هک یا کلاهبرداری هستند. صرافی های غیرمتمرکز نیز در دسترس هستند که بدون هیچ مرجع مرکزی کار می کنند. این صرافی ها امکان تجارت مستقیم همتا به همتا (P2P) ارزهای دیجیتال را بدون نیاز به یک مرجع واقعی مبادله برای تسهیل تراکنش ها فراهم می کنند. معاملات آتی و اختیار معامله در ارزهای دیجیتال اصلی نیز در دسترس است.

نمونه هایی از بازارهای مالی

بخش های فوق روشن می کند که "بازارهای مالی" از نظر دامنه و مقیاس گسترده هستند. برای ارائه دو مثال ملموس دیگر، نقش بازارهای سهام در آوردن یک شرکت به عرضه اولیه عمومی و نقش بازار مشتقه فرابورس در بحران مالی 09-2008 را در نظر خواهیم گرفت.

بازارهای سهام و عرضه اولیه سهام

هنگامی که یک شرکت خود را تأسیس می کند، نیاز به دسترسی به سرمایه سرمایه گذاران دارد. همانطور که شرکت رشد می کند، اغلب خود را نیازمند دسترسی به مقادیر بسیار بیشتری از سرمایه ای می بیند که می تواند از عملیات جاری یا وام بانکی سنتی به دست آورد. شرکت ها می توانند این اندازه سرمایه را با فروش سهام به مردم از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) افزایش دهند. این وضعیت شرکت را از یک شرکت "خصوصی" که سهام آن در اختیار چند سهامدار است به یک شرکت سهامی عام تغییر می دهد که سهام آن متعاقباً در اختیار افراد زیادی از عموم خواهد بود.

IPO همچنین به سرمایه گذاران اولیه در شرکت فرصتی برای نقد بخشی از سهام خود ارائه می دهد که اغلب در این فرآیند پاداش های بسیار خوبی دریافت می کنند. در ابتدا، قیمت IPO معمولاً توسط پذیره نویسان از طریق فرآیند قبل از بازاریابی تعیین می شود.

هنگامی که سهام شرکت در بورس عرضه می شود و معاملات در آن آغاز می شود، قیمت این سهام با ارزیابی و ارزیابی مجدد ارزش ذاتی آنها و عرضه و تقاضا برای آن سهام در هر لحظه از زمان سرمایه گذاران و معامله گران تغییر خواهد کرد.

مشتقات فرابورس و بحران مالی 2008: MBS و CDOs

در حالی که بحران مالی 09-2008 توسط عوامل متعددی ایجاد و بدتر شد، یکی از عواملی که به طور گسترده شناسایی شده است، بازار اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن (MBS) است. اینها نوعی مشتقات فرابورس هستند که در آن جریان‌های نقدی ناشی از وام‌های مسکن جداگانه دسته‌بندی می‌شوند، تکه‌تکه می‌شوند و به سرمایه‌گذاران فروخته می‌شوند. این بحران نتیجه توالی وقایع بود که هر کدام محرک خاص خود را داشت و با فروپاشی تقریباً نظام بانکی به اوج خود رسید. استدلال شده است که بذر بحران در دهه 1970 با قانون توسعه جامعه کاشته شد، که بانک ها را ملزم می کرد تا اعتبار مورد نیاز خود را برای مصرف کنندگان کم درآمد کاهش دهند و بازاری را برای وام های رهنی پایین تر ایجاد کنند.

میزان بدهی وام مسکن فرعی که توسط فردی مک و فانی می تضمین شده بود، تا اوایل دهه 2000 افزایش یافت، زمانی که هیئت فدرال رزرو شروع به کاهش شدید نرخ بهره برای جلوگیری از رکود کرد. ترکیبی از الزامات اعتباری سست و پول ارزان باعث رونق مسکن شد که باعث افزایش سفته بازی، افزایش قیمت مسکن و ایجاد حباب در املاک و مستغلات شد. در این میان، بانک‌های سرمایه‌گذاری که به دنبال سودهای آسان در پی رکود دات‌کام و رکود سال 2001 بودند، نوعی MBS به نام تعهدات بدهی وثیقه‌شده (CDOs) از وام‌های خرید شده در بازار ثانویه ایجاد کردند.

از آنجایی که وام‌های مسکن با وام‌های اصلی همراه بودند، هیچ راهی برای سرمایه‌گذاران وجود نداشت که ریسک‌های مرتبط با محصول را درک کنند. هنگامی که بازار CDO ها شروع به گرم شدن کرد، حباب مسکن که چندین سال ایجاد شده بود، سرانجام ترکید. با کاهش قیمت مسکن، وام گیرندگان با قیمت پایین شروع به نکول در پرداخت وام هایی کردند که ارزش آنها بیشتر از خانه هایشان بود و کاهش قیمت ها را تسریع کرد.

وقتی سرمایه‌گذاران متوجه شدند که MBS و CDO به دلیل بدهی سمی که نمایندگی می‌کنند بی‌ارزش هستند، سعی کردند تعهدات را تخلیه کنند. با این حال، بازاری برای CDO ها وجود نداشت. آبشار بعدی ورشکستگی وام‌دهندگان ارزان قیمت، سرایت نقدینگی ایجاد کرد که به سطوح بالای سیستم بانکی رسید. دو بانک سرمایه‌گذاری بزرگ، Lehman Brothers و Bear Stearns، تحت فشار قرار گرفتن در معرض بدهی‌های subprime سقوط کردند و بیش از 450 بانک طی پنج سال آینده شکست خوردند. چندین بانک بزرگ در آستانه شکست بودند و با کمک مالی مالیات دهندگان نجات پیدا کردند.

سوالات متداول بازارهای مالی

انواع مختلف بازارهای مالی چیست؟

برخی از نمونه‌های بازارهای مالی و نقش آن‌ها شامل بازار سهام، بازار اوراق قرضه، فارکس، کالاها و بازار املاک و مستغلات و چندین مورد دیگر است. بازارهای مالی همچنین می توانند به بازارهای سرمایه، بازار پول، بازارهای اولیه در مقابل بازارهای ثانویه و بازارهای فهرست شده در مقابل بازارهای فرابورس تقسیم شوند.

بازارهای مالی چگونه کار می کنند؟

علیرغم پوشش بسیاری از طبقات دارایی های مختلف و داشتن ساختارها و مقررات مختلف، همه بازارهای مالی اساساً با گرد هم آوردن خریداران و فروشندگان در یک دارایی یا قرارداد و اجازه دادن به آنها برای تجارت با یکدیگر کار می کنند. این اغلب از طریق یک مزایده یا مکانیسم کشف قیمت انجام می شود.

کارکردهای اصلی بازارهای مالی چیست؟

بازارهای مالی به دلایل متعددی وجود دارند، اما اساسی‌ترین کارکرد این است که امکان تخصیص کارآمد سرمایه و دارایی‌ها در اقتصاد مالی فراهم شود. بازارهای مالی با اجازه دادن به بازار آزاد برای جریان سرمایه، تعهدات مالی و پول، اقتصاد جهانی را روان‌تر می‌کنند و در عین حال به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند در افزایش سرمایه در طول زمان مشارکت کنند.

چرا بازارهای مالی مهم هستند؟

بدون بازارهای مالی، سرمایه نمی تواند به طور کارآمد تخصیص یابد و فعالیت های اقتصادی مانند تجارت و تجارت، سرمایه گذاری ها و فرصت های رشد به شدت کاهش می یابد.

شرکت کنندگان اصلی در بازارهای مالی چه کسانی هستند؟

بنگاهها از بازارهای سهام و اوراق قرضه برای جمع آوری سرمایه از سرمایه گذاران استفاده می کنند. دلالان به کلاسهای مختلف دارایی می روند تا شرط های جهت دار را در مورد قیمت های آینده ایجاد کنند ، در حالی که پرچین ها از بازارهای مشتقات برای کاهش خطرات مختلف استفاده می کنند ، و داوری ها به دنبال استفاده از سوءاستفاده ها یا ناهنجاری های مشاهده شده در بازارهای مختلف هستند. کارگزاران غالباً به عنوان واسطه ای عمل می کنند که خریداران و فروشندگان را در کنار هم قرار می دهند و برای خدمات خود کمیسیون یا هزینه ای کسب می کنند.

Investopedia به نویسندگان نیاز دارد تا از منابع اصلی برای حمایت از کار خود استفاده کنند. این موارد شامل مقالات سفید ، داده های دولت ، گزارش های اصلی و مصاحبه با کارشناسان صنعت است. ما همچنین در صورت لزوم به تحقیقات اصلی از سایر ناشران معتبر اشاره می کنیم. شما می توانید در مورد استانداردهایی که در تولید محتوای دقیق و بی طرفانه در سیاست تحریریه خود دنبال می کنیم ، اطلاعات بیشتری کسب کنید.

شرکت بیمه سپرده فدرال."منشأ بحران" ، صفحه 1-6.

پیشنهادهایی که در این جدول ظاهر می شود از مشارکتهایی است که از آن سرمایه گذاری غرامت دریافت می کند. این جبران خسارت ممکن است بر نحوه و مکان های موجود در آن تأثیر بگذارد. Investopedia شامل تمام پیشنهادات موجود در بازار نیست.