ویژگی های A Primary Market

یک بازار سرمایه که در آن دولت ها و سایر نهادها وجوه بلندمدت جذب می کنند، به دو بازار تقسیم می شود: بازار اولیه و بازار ثانویه. بازار اولیه جایی است که اوراق بهادار جدید برای اولین بار منتشر می شود و بازار ثانویه جایی است که سهام منتشر شده قبلی در آن معامله می شود. بازار اولیه را می توان به عنوان بازار شماره جدید (NIM) نیز نامید. نمونه هایی از اوراق بهادار منتشر شده در بازار اولیه، اوراق قرضه دولتی، اوراق قرضه شرکتی، ممتاز و سهام عادی است. بازار اولیه نقش مهمی در تزریق سرمایه به اقتصاد دارد. ویژگی عمده بازار اولیه شامل سرمایه تازه، مقررات سختگیرانه برای انتشار اوراق بهادار جدید و جریان مستقیم وجوه از سرمایه گذاران به شرکت های ناشر است. این مقاله ویژگی های بازار اولیه را تشریح می کند.

فهرست مطالب

سرمایه جدید صادر می شود

بازار اولیه جایی است که سرمایه جدید برای استفاده طولانی مدت جمع آوری می شود. این یکی از ویژگی های مهم بازار اولیه است. سرمایه جدید از طریق;

موضوع عمومی

هنگامی که یک شرکت خصوصی به دلایل مختلف تصمیم می گیرد به منظور افزایش سرمایه، سهام خود را در بورس عرضه کند، می تواند این کار را از طریق (IPO)، یک عرضه اولیه عمومی انجام دهد. این بدان معناست که شرکت اوراق بهادار خود را به عموم مردم می فروشد و اجازه می دهد آن اوراق بهادار آزادانه در بازار اوراق بهادار معامله شوند. بانکداران سرمایه گذاری معمولاً این مسائل عمومی را به بازار عرضه می کنند. آنها همچنین به شرکت در مورد شرایط مربوط به انتشار اوراق بهادار مشاوره می دهند. شرکت صادرکننده دفترچه‌ای را به کمیسیون بورس اوراق بهادار (SEC) ارسال می‌کند که چشم‌انداز آینده شرکت را نیز بیان می‌کند. پس از تایید کمیسیون بورس و اوراق بهادار، قیمتی که اوراق بهادار با آن به عموم فروخته می شود، اعلام می شود. معمولاً پذیره نویسان یا بانکداران سرمایه گذاری اوراق بهادار را از شرکت ناشر خریداری می کنند تا مجدداً به عموم بفروشند. با این حال، این اوراق توسط پذیره نویس با تخفیف و نه با قیمت عرضه عمومی خریداری می شود. این تخفیف به عنوان غرامت به بانکداران سرمایه گذاری عمل می کند، رویه ای که به عنوان "تعهد محکم" شناخته می شود. گاهی ممکن است پذیره نویسان اوراق بهادار دیگری را از شرکت ناشر دریافت کنند. پس از تکمیل فرآیند، اوراق بهادار شرکت برای اولین بار در بورس عرضه می شود. سهام عادی از طریق IPO منتشر می شود و نمونه ای از ابزارهای بازار سرمایه است. بنابراین عرضه اولیه از ویژگی های بازار اولیه است.

موضوع حقوق

مسائل مربوط به حقوق یکی از ویژگی های بازار اولیه است. موضوع حقوق زمانی است که شرکت ها سهام جدیدی را به سهامداران فعلی با توجه به نسبت سهام خود عرضه می کنند تا سرمایه جدید جذب کنند. یک عرضه عمومی بیشتر، (FPO) فرآیندی است که در آن شرکت‌هایی که قبلاً در بورس اوراق بهادار فهرست شده‌اند، سهام جدیدی را برای به دست آوردن وجوه اضافی منتشر می‌کنند. به طور معمول، این سهام برای سهامداران فعلی با تخفیف برای مدت زمان محدودی صادر می شود.«پیشنهاد سهام فصلی» نام دیگری برای سهام اضافی است که توسط شرکت‌هایی که قبلاً فهرست شده‌اند منتشر شده‌اند. همچنین شرکت ها مجاز به ثبت سهام جدید و فروش تدریجی آن به عموم هستند. این به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا در کوتاه‌مدت یا در مقادیر کم بدون متحمل شدن هزینه‌های اضافی بفروشند. گفته می شود که اوراق بهادار در قفسه ای هستند که باعث ایجاد اصطلاح ثبت قفسه شده است.

تخصیص ترجیحی

تخصیص ترجیحی نیز از ویژگی های بازار اولیه است. یک شرکت پذیرفته شده در بورس می تواند سهام را برای افراد معدودی با قیمتی منتشر کند که ممکن است با قیمت فعلی سهم بازار مرتبط باشد یا نباشد.

قرار دادن خصوصی

این زمانی اتفاق می افتد که یک شرکت خصوصی سهام را به تعداد کمی از سرمایه گذاران ثروتمند می فروشد. یک سازمان می تواند اوراق قرضه، سهام یا هر اوراق بهادار دیگری را به گروه کوچکی از سرمایه گذاران نهادی ارائه دهد. صدور قرارهای خصوصی آسانتر است. آنها هزینه کمتری دارند زیرا نیازی به تهیه اظهارنامه های ثبت گسترده مانند یک شرکت سهامی نیست. در واقع این شرکت خصوصی باقی می ماند. شرکت‌هایی که هنوز در مراحل اولیه خود هستند، معمولاً این موارد را برای افزایش سرمایه به بانک‌های سرمایه‌گذاری، افراد با خالص خالص بالا یا صندوق‌های تامینی صادر می‌کنند. نقطه ضعف قرارهای خصوصی این است که قیمت سهامی که سرمایه گذاران برای سهام می پردازند پایین است. این به این دلیل است که سهام قرار دادن خصوصی نمی تواند در بازار ثانویه معامله شود، آنها فقط در بازار اولیه فروخته می شوند. در نتیجه، سرمایه گذاران تقاضای کاهش قیمت را دارند زیرا سهام نقدینگی تلقی می شود. قرارگیری خصوصی یکی از ویژگی های اصلی بازار است.

استقرار موسسه واجد شرایط

این نوع دیگری از قرار دادن خصوصی است که در آن یک شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار را به شکل سهام عادی، سهام ترجیحی یا اوراق قرضه قابل تبدیل جزئی یا تماماً قابل تبدیل منتشر می کند. این سهام توسط خریداران نهادی واجد شرایط که متشکل از سرمایه‌گذاران نهادی خارجی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل، بیمه‌گران و مؤسسات مالی عمومی و غیره هستند خریداری می‌شوند. صدور قرارهای سازمانی واجد شرایط از این جهت ساده تر است که مقررات رویه ای استاندارد را جذب نمی کنند.

سازمان ها به طور مستقیم با سرمایه گذاران معامله می کنند

یکی دیگر از ویژگی های بازارهای اولیه این است که شرکت ها بر خلاف بازار ثانویه که شرکت به طور غیرمستقیم درگیر است، مستقیماً با سرمایه گذاران کار می کند. در بازار اولیه، شرکت ها مستقیماً از سرمایه تزریق شده توسط سرمایه گذاران سود می برند.

الزامات نظارتی دقیق

یک شرکت خصوصی تنها در صورتی می تواند سهام خود را در بورس اوراق بهادار عرضه کند که حداقل الزامات نظارتی یک بورس اوراق بهادار را برآورده کند. الزامات قانونی و مقرراتی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. الزامات نظارتی دقیق یکی از ویژگی های مهم بازار اولیه است.

3 بازیگر اصلی (سرمایه گذاران، پذیره نویسان و سازمان نیازمند به سرمایه)

بازار اولیه دارای 3 بازیگر اصلی است که عبارتند از: سرمایه گذاران، (وام دهندگان) که اوراق بهادار جدید را خریداری می کنند، سازمان (قرض گیرنده) و پذیره نویسان (واسطه). نقش پذیره نویس در بازار اولیه ضروری است. پذیره نویس می تواند بانک ها یا هر مؤسسه مالی باشد که متعهد به خرید تمام سهام فروخته نشده شرکت ناشر است. پذیره نویسی نیز یکی از وظایف بانک های تجاری است. نقش آنها ارزیابی و پذیرش ریسک سهام جدید در ازای کارمزد است.

تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه

هر دو بازار اولیه و ثانویه نقش عمده ای در بازارهای مالی دارند. بازار ثانویه بدون بازار اولیه نمی تواند وجود داشته باشد. به همان اندازه که هر دو بازار به هم مرتبط هستند، تفاوت های کلیدی نیز وجود دارد. این تفاوت ها همچنین به درک ویژگی های بازار اولیه کمک می کند.

· مستقیم (سازمان ها از خرید سرمایه گذاران بهره مند می شوند)

· وجوه مستقیماً به استارت آپ ها و شرکت های ثبت شده قبلی ارسال می شود)

· اوراق بهادار فقط یک بار فروخته می شود

· واسطه ها در بازار اولیه پذیره نویس هستند

· قیمت برای مسائل جدید ثابت است

· بازار در نقطه خاصی نیست

· خرید عمده اوراق بهادار نادر است

· نقدینگی در اختیار سازمان های صادرکننده قرار می گیرد

· غیر مستقیم (معامله سهام منتشر شده قبلی به نفع سرمایه گذاران است)

· وجوه در میان سرمایه گذاران و سفته بازان در گردش است

· یک اوراق بهادار می تواند هر چند بار فروخته شود

· واسطه ها در بازار ثانویه دلال هستند

· قیمت ها در بازار ثانویه نوسان دارند

· معامله در بورس صورت می گیرد

· خرید عمده اوراق بهادار رایج است

· نقدینگی را در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد

· کشف قیمت (قیمت اوراق بهادار در بازار ثانویه تعیین می شود)